XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa
Testuingurua
b) a-ren aurkakoa idatzi azpian.
c) Zatikizun polinomioaren lehenengo koefizientea dagoen bezala jetxi, a-rekin biderkatu eta bigarren koefizientearekin batu, emaitza a-rekin berriro biderkatu eta hirugarren koefizientearekin batu, modu berean koefiziente guztiekin bukatu arte.
d) Azken koefizientea separatu egiten da,
7.1.4. Ruffiniren teorema A (x) eta B (x) polinomio bi harturik, A (x): B (x) zatiketaren hondarra zero denean, A (x) B (x)-en bidez zatigarria dela esaten da.
Hori dela eta, zatigarritasunaren propietatea aztertzeko hondarraren balioa kalkulatzea nahikoa, eta horretarako asmatu zuen Ruffinik teorema hau.
Teoremak dionez, zatitzailea (x+a) modukoa denean, A (x): (x+a) moduko zatiketaren hondarra kalkulatzeko, a baliorako A (x) hartzen duen A (a) balio zenbakizkoa bilatzea nahikoa da
ordezkaketa
eginez
denez
denez
Helburu hau betetzeko zera egiten da A (x): B (x) zatidura exakto bat biltzea, hots, hondarra zero duena; delako zatiketa hori bilatu ondoren eta zatidur polinomioa Z (x) bada,
Errezago izateko B (x) polinomioa (x + a) modukoa izaten da.
Adibidea: Zatitzaileak bilatzeko (x + a) modukoak bilatzea erabaki dugu; dena dela, a honen balioak A (x)-en x-erik gabeko monomioaren zatitzaileak izan behar du; berazEgin dezagun:
Baina